PIN (ang. Personal Identification Number) – osobisty numer identyfikacyjny, rodzaj hasła służącego do autoryzacji i identyfikacji.

PIN używany jest najczęściej do wypłaty gotówki w bankomacie (lub dokonania płatności w placówce handlowej/usługowej) za pomocą magnetycznej karty płatniczej.

Typowy PIN składa się z czterech cyfr (zakres 0000-9999). Przyjęte jest, że trzecia błędna próba wprowadzenia numeru PIN przy uwierzytelnianiu powoduje zablokowanie nośnika umożliwiającego wykonanie danej operacji.

W przypadku zablokowania karty w skutek trzykrotnej nieprawidłowo wprowadzonej operacji należy skontaktować się z Bankiem.

Obecnie wprowadzone regulacje nakazują operatorom przy wprowadzaniu numeru PIN korzystanie z bezpiecznego i certyfikowanego środowiska, jakim są klawiatury szyfrujące pinpadów, bankomatów i niektórych terminali płatniczych.

Niektóre sieci (VISA) dopuszczają przy transakcjach kartowych używanie, zamiast numeru PIN, tradycyjnego podpisu.